Rusija i sve vezano za nju

boomer crook wrote:imaju operatere koji govori ruski?

Да ли покривају и оне што размишљају о туђем самоубиству?

da

Putin sad i kad bi umro prirodnom smrću tipa infarkt ili tako nešto svejedno bi svi mislili da mu je neko nešto sipao u čaj.

Jack Palance wrote:Putin sad i kad bi umro prirodnom smrću tipa infarkt ili tako nešto svejedno bi svi mislili da mu je neko

...отворио прозор.

Hitler je tu ispao car. Prvo popio caj pa skocio kroz prozor se upucao.

Pozlatila se ruka Hitlerovom ubici.

"i zatvori prozor za sobom"

Dobro, sad ozbiljno, uopšte se ne slažem s pričom koja se svuda provlači da bi Putin obavezno odleteo ako bi izgubio rat. To nije obavezno čak ni u demokratskim državama. Nikson nije odleteo zbog Vijetnama, Tramp ne verujem da je izgubio izbore zbog povlačenja iz Avganistana itd. 
A u onima gde je vođa praktično nesmenjiv još se bolje to vidi. Sadam nije pao ni zbog rata s Iranom ni zbog Kuvajta. Pao je kad su Amerikanci ušli u Irak i uhvatili ga što teško da bilo ko može zamisliti da bi se desilo u Rusiji. Mislim da je Putin još uvek čvrsto u sedlu i da će dugo biti.

Sadam je vladao “skraćenim” Irakom. Nije imao kontrolu nad Kurdima na severu i nad arapskim Šitima na jugu. Putinov problem, ako izgubi rat, će biti Čečnija, Dagestan i slične republike gde nema Rusa.

Ne zadugo.

Jack Palance wrote:Nikson nije odleteo zbog Vijetnama

Vijetnam nije pao za Nixona nego u Fordovom mandatu

Vilmos Tehenészfiú wrote:Sadam je vladao “skraćenim” Irakom. Nije imao kontrolu nad Kurdima na severu i nad arapskim Šitima na jugu. Putinov problem, ako izgubi rat, će biti Čečnija, Dagestan i slične republike gde nema Rusa.

Kontrolu nad šijitima je imao, pobuna je ugušena u manje od mjesec dana, poslije Sadamova dominacija nad Basrom, Karbalom itd. nije dolazila u pitanje dok nisu Blairites osvanuli pred Basrom

Jack Palance wrote:Putin sad i kad bi ispao kroz prozor svejedno bi svi mislili da mu je neko nešto sipao u čaj.

Okamova ostrica jbg

Nemojmo se.zajebavati, ništa nije stoprocentno, ali gubitak rata vrlo cesto donosi skoru promenu vlasti.

Ou jea.

Diktatori opstaju na mitu o nepobedivosti. Eno kako je Caushesku zglajznuo od mitinga na trgu prepunom "pristalica" do streljanja iza skole proslo je cirka nekoliko dana, sjebo ga pobunjeni pop.

Na najmanji znak slabosti skocice narod zeljan krvi, samo neka zasere u Ukrajini, a vec je zasrao.

Kačio je Del Cap, ja mislim onaj tekst iz Njujorkera, o tome kako se ratovi završavaju.

The other factor that had been ignored in the literature, according to Goemans, was domestic politics. States were considered unitary actors with set interests, but this left out the internal pressures placed on the government of a modern nation-state. Goemans created a data set of every leader of every war-fighting country between 1816 and 1995, and coded each according to a tripartite system. Some leaders were democrats; some were dictators; and some were in between. According to Goemans, democrats tended to respond to the information delivered by the war and act accordingly; at the very worst, if they lost the war but their country still existed, they would get turned out of office and go on a book tour. Dictators, because they had total control of their domestic audience, could also end wars when they needed to. After the first Gulf War, Saddam Hussein was such a leader; he simply killed anyone who criticized him. The trouble, Goemans found, lay with the leaders who were neither democrats nor dictators: because they were repressive, they often met with bad ends, but because they were not repressive enough, they had to think about public opinion and whether it was turning on them. These leaders, Goemans found, would be tempted to “gamble for resurrection,” to continue prosecuting the war, often at greater and greater intensity, because anything short of victory could mean their own exile or death. He reminded me that on November 17, 1914—four months after the First World War began—Kaiser Wilhelm II met with his war cabinet and concluded that the war was unwinnable. “Still, they fought on for another four years,” Goemans said. “And the reason was that they knew that if they lost they would be overthrown, there would be a revolution.” And they were right. Leaders like these were very dangerous. According to Goemans, they were the reason that the First World War, and many others, had dragged on much longer than they should have.

https://www.newyorker.com/culture/annals-of-inquiry/how-the-war-in-ukraine-might-end

Sad je samo pitanje u kojoj je kategoriji Putin, ali biće da je u ovoj trećoj.

U trecoj u trecoj. Pitanje je cak i da li je Hitler bio u drugoj. To je vrlo zabrinjavajuce. Ista je fora bila i sa Milosevicem, a slicno je i sa ovim sadasnjim nesrecnikom. Ali ovom sadasnjem nesrecniku ce srecom Putin unapred izgubiti sve potencijalne ratove.

Ono sto jebe tu racunicu jeste pitanje koliko je ruski rezim Putinova licna diktatura, a koliko vlast jedne klike kojoj je Putin samo glavni koordinator i lice koje je predstavlja prema spolja tj. u javnosti. To onda menja i racunicu promene, ali i smisao sklanjanja.

Samo na zapadu ne sme niko da smenjuje jer je tamo, zna se, demokratija.

Klika je, ali ovo je pre svega njegov rat.

Da, ali on sad pravih protivnika nema. Ne računam one u zatvoru i van Rusije.

Podsetnik:

"Putinov glavni čovek za razvoj ruskih arktičkih resursa Ivan Pečorin je navodno pao u more dok je plovio uz pacifičku obalu zemlje. On je bio generalni direktor Putinove korporacije za razvoj Dalekog istoka i Arktika.

Bivši zvaničnik Moskovskog vazduhoplovnog instituta Anatolij Geraščenko navodno se okliznuo i pao niz stepenice u zgradi instituta te je umro od zadobivenih povreda.

Glavni urednik ruskog državnog medija “Pravda” Vladimir Nikolajevič Sungorkin navodno je umro od srčanog udara, a “Dejli mejl” je pisao da je Sungorkin imao znakove gušenja.

Predsednik uprave ruskog proizvođača nafte Lukoil Ravil Maganov poginuo je početkom septembra u navodnom padu s prozora bolnice u Moskvi. Maganov je radio za naftnu kompaniju od 1993., a njegov brat je čelni čovek drugog ruskog proizvođača nafte Tatnjefta.

Ruski milioner Jurij Voronov koji se povezuje s Gazpromom pronađen je mrtav početkom juna u bazenu svoje vile u luksuznom predgrađu Sankt-Peterburga. Njegovo telo pronađeno je kako pluta u bazenu s prostrelnom ranom u glavi, dok su na dnu bazena pronađene čaure.

Bivši izvršni direktor Lukoila Aleksandar Subotin pronađen je mrtav isto u leto, u kući lokalnog šamana u Mitiščiju, gradu severoistočno od Moskve. Pokrenuta je istraga iako je Subotin navodno doživeo srčani udar.

Vladislav Avajev pronađen je mrtav s prostrelnom ranom u svom stanu u Moskvi 18. aprila, zajedno sa suprugom i 13-godišnjom kćeri. Avajev je bio bivši potpredsednik Gazprombanke.

Ruski milijarder Vasilij Melnikov pronađen je mrtav u svom stanu u Nižnjem Novgorodu, u martu. On, njegova supruga i dva sina u dobi od četiri i deset godina na smrt su izbodeni nožem.

Izvršni direktor Gazproma Aleksandar Tjuljakov pronađen je mrtav 25. februara u garaži stana u blizini Sankt-Peterburga. Policija je objavila da je pored njegovog tela pronašla poruku o samoubistvu. Tjuljakov je navodno bio teško pretučen pre smrti, preneli su pojedini ruski mediji.

Još jedan izvršni direktor Gazproma Leonid Šulman pronađen je mrtav u svojoj vikendici u januaru ove godine, mesec dana pre početka invazije. U oproštajnoj poruci koja je pronađena u blizini njegovog tela pisalo je da ne želi da bude invalid i teret svojoj porodici."

Jednom se Orlov prejeo papule i umro. A Kirilov je saznao za to i takođe umro. A Spiridonov je umro sam od sebe. A Spiridonovljeva žena je pala s kredenca, pa i ona umrla. A Spiridonovljeva deca podavila su se u veštačkom jezeru. A baba Spiridonova se propila i završila na ulici. A Mihajlov je prestao da se češlja i dobio šugu. Kruglov je nacrtao damu s bičem i poludeo. A Perehrestov je telegrafski dobio četiri stotine rubalja i toliko se uzoholio da su ga najurili iz službe.

Sve dobri ljudi, a ne da im se da puste korena.

Poginu ljudi.