Srbija kao takva, dakle mimo Vučića

wrote:Pa ono, ako govoriš o popularnim emisijama, nešto na fazon obrazovne redakcije v2.0, onda se slažem. Ako govoriš o obrazovanju sa efektima koji teže rezultatima formalnog, onda baš i ne.

Nekada davno sam koristio MITx (pre nego što se metodološki formirao i utopio u edX) i Academic Earth da poslušam hopefully bolju izvedbu kurseva koje su za moj slučaj nadležni predavači dosadno smandrljali preko one stvari (table), ali bih samo desetak meseci ranije u sva ta actually zanimljiva izlaganja mogao samo da izmučeno blejim.

wrote:Bečki školarci, hvala Hromom Vuku što konačno ponegde odlučuju ljudi koji misle svojom glavom i ne pitaju njih za mišljenje... 

Harald Haarmann wrote:Arheologija je potvrdila da je pre-Indo-evropska populacija jugoistočne Evrope (Starčevačka kultura & Vinčanska) posedovala pismo kao autohtonu kulturnu instituciju... (str. 15-16)

Harald Haarmann wrote:Another indicator for civilization is the existence of religious centers. If one thinks in terms of monumental architecture such as the temples in ancient Egypt, Mesopotamia, or pre-Columbian Mexico, then nothing is known from Old Europe which would match them. And yet, to make another comparison, ancient China had a civilization with religious centers, but there, too, a monumental architecture was unknown (Chang 1983: 17 ff.). Old Europe apparently falls within the category of those ancient civilizations - such as China - which possessed centers for religious ceremonies, but lacked the remarkable architectural impetus which is so characteristic of the early phases of other civilizations. The religious centers of Old Europe have not survived in the memory of the bearers of civilized antiquity such as the Greeks, and their names are only known to modern archaeologists. Nevertheless, they once existed. Among the most remarkable of these sites was the one found at Cäscioarele in southern Romania (see below). As for the reconstruction of the religious precinct, archaeologists were surprised to find a clay model of an edifice which shows a row of four temples on a large substructure (3). This model from the late fifth millennium B.C. looks like a typological antecedent of later Mesopotamian structures.

In the latter half of the sixth millennium B.C., the central Balkan cultural complex assumed a leading role. The chronology of this area starting about 5300 B.C. is best established at the site of Vinca southeast of Belgrade on the southern bank of the Danube. The so-called Vinca culture emerged from older layers of the Starcevo culture in the area, and it is indicative of a cultural continuity since the mid seventh millennium B.C. Archaeology has confirmed that the pre-IndoEuropean population in southeastern Europe possessed a script, and that writing was a cultural institution in its own right. As regards the use of writing, most inscribed objects have been discovered at sites in that cultural area, and it can be assumed that writing spread from the central Balkan region into other areas of the Old European civilization (4). Inscribed objects from the sixth, fifth and fourth millennia B.C. have been found in more than two dozen places (Winn 1986: 19). The great variety of objects and inscriptions open the view on a long-term tradition of Old European literacy. At the same time, writing in Old Europe has to be considered autochthonous, that is, it emerged out of the local social conditions of an early agricultural society. The high age of the Old European culture alone excludes the presumption of the script having been imported to the central Balkan region from outside Europe, not to mention the original structure of the sign system.

AZ-5 wrote:ja najvise volim kad se ti forumu obratis kao palavestra, jovan mejendorf i sl 

Papa Lazarou wrote:Sve vreme oklevam da ponudim svoja dva vinčanska grošića ovde, pre svega jer mrzim ekvidistance, ali moram.

Urezi pronađeni u Vinči morfološki odgovaraju onome što mi podrazumevamo pod linearnim pismom. Toliko se može reći bez zalaženja u spekulacije. Autohtonisti su napravili ogroman problem time što su insistirali na nenaučnim interpretacijama vinčanskih nalaza, sve do skarednih pokušaja rekonstrukcije pisma. Reakcija naučne zajednice, nažalost, u velikoj meri usmerena je ka distanciranju od preterano uzbudljivih tumačenja Vinče, pa tako jedan Aleksandar Palavestra govori o privatnim setovima znakova, pa čak i o ogrebotinama. I to je preterivanje svoje vrste. 

Vinča nije istražena, obrađena i pokrivena razrađenim teorijama. Ona je, možda, zaista kulturni i civilizacijski centar par ekselans. Ne znamo.

Solus_Rex wrote:@Paće

Ovo gore je replika na tvoj gordi komentar kako: "Religija mora sve da usere!" na šta bi Levi-Štros verovatno replicirao da to što nismo monoteisti ne znači i da nismo manateisti. 

Društvena kohezija moguća je isključivo sredstvima ideologije shvaćene u najširem smislu, što važi kako za naša društva tako i za skupine lovaca sakupljača. U njim su muškarci ti koji izvode pripremne obrede pre lova dok za je uzvrat, za sedalačke kulture kao starčevačku, karakterističan nalaz  isključivo ženskih figurina, što upućuje na ginotipnu organizaciju društva: žene su te koje izvode obrede pre setve kao sveštenice dakle na višem su društvenom položaju, a kulturno/ ideološke institucije se usložnjavaju pa od rituala kao sredstva društvene integracije prelaze u religiju i posledično u pismo.

Писмо је тако могло настати за потребе ратарског календара

KinderLad wrote:

Писмо је тако могло настати за потребе ратарског календара

moglo je, ali nije

Papa Lazarou wrote:Sve vreme oklevam da ponudim svoja dva vinčanska grošića ovde, pre svega jer mrzim ekvidistance, ali moram.

Urezi pronađeni u Vinči morfološki odgovaraju onome što mi podrazumevamo pod linearnim pismom. Toliko se može reći bez zalaženja u spekulacije. Autohtonisti su napravili ogroman problem time što su insistirali na nenaučnim interpretacijama vinčanskih nalaza, sve do skarednih pokušaja rekonstrukcije pisma. Reakcija naučne zajednice, nažalost, u velikoj meri usmerena je ka distanciranju od preterano uzbudljivih tumačenja Vinče, pa tako jedan Aleksandar Palavestra govori o privatnim setovima znakova, pa čak i o ogrebotinama. I to je preterivanje svoje vrste. 

Vinča nije istražena, obrađena i pokrivena razrađenim teorijama. Ona je, možda, zaista kulturni i civilizacijski centar par ekselans. Ne znamo.