šta čitate?
- Posts : 37659
Join date : 2014-10-27
- Post n°101
Re: šta čitate?
strikingly higher standard of living je najblaze receno preterivanje. inace, u pravu si, oavko pise neko ko je u strahu za svoju socijalnu poziciju i ko pokusava da je istovremeno i ucvrsti i opravda.
_____
And Will's father stood up, stuffed his pipe with tobacco, rummaged his pockets for matches, brought out a battered harmonica, a penknife, a cigarette lighter that wouldn't work, and a memo pad he had always meant to write some great thoughts down on but never got around to, and lined up these weapons for a pygmy war that could be lost before it even started
- Posts : 6735
Join date : 2012-02-11
- Post n°102
Re: šta čitate?
Podsticanje deteta da otkrije/razvije svoj potencijal isprobavanjem najrazlicitijih stvari, od muzike od saha (a tu je mislim nekad potrebno i malo forsiranja u pocetnoj fazi, jer malisani, kao i mi, imaju strah od nepoznatog), mi deluje kao nesto sasvim drugo od zelje da ono bude po svaku cenu "na vrhu".
_____
"Ne morate krenuti odavde da biste dosli tamo. Moguce je krenuti odavde i vratiti se ponovo tu, ali preko onoga tamo."
Aca Seltik, Sabrana razmisljanja o topologiji, tom cetvrti.
My Moon Che Gavara.
- Posts : 37659
Join date : 2014-10-27
- Post n°103
Re: šta čitate?
ma svaka cast onome ko ima snage da otkriva skrivene potencijale. i ovi otkriveni su dovoljni da pocnem da pisem na topiku kardio & teretana.
_____
And Will's father stood up, stuffed his pipe with tobacco, rummaged his pockets for matches, brought out a battered harmonica, a penknife, a cigarette lighter that wouldn't work, and a memo pad he had always meant to write some great thoughts down on but never got around to, and lined up these weapons for a pygmy war that could be lost before it even started
- Posts : 6735
Join date : 2012-02-11
- Post n°104
Re: šta čitate?
William Murderface wrote:Inače, sad čitkaram malo o njenim drugim knjigama, koje se tiču međunarodnih odnosa, globalizacije, itd. Baš mi izgleda da je veliki simplifikator.
Pazi ovo - ima tezu da liberalno-demokratska globalizacija proivodi tenzije, jer favorizuje etničke manjine koje su iz nekog razloga bolje prilagođene tržišnom funkcionisanju, i da onda zbog toga to stvara bes kod tržišno neuspešne etničke većine, pa samim tim i nestabilnost, rat, genocid, itd. So far, so not very original, but ok. Ali onda idu primeri. Srbi su mrzeli Hrvate jer su ovi bili tržišno uspešniji od njih. Say what? Zašto li su onda Hrvati mrzeli Srbe, živo me zanima. A Srbi Albance i Bošnjake? Ma nema veze, vozi Miško, one size fits all.
Njoj je kao Kineskinji verovatno blizak primer diskriminacije etnickih Kineza u Maleziji (to je jedna od najvecih zajednica Kineza u rasejanju), a upravo zbog ekonomske dominacije. Ali je onda generalizovala taj model i pokusala da ga objasni primerima poznatijim zapadnoj publici.
_____
"Ne morate krenuti odavde da biste dosli tamo. Moguce je krenuti odavde i vratiti se ponovo tu, ali preko onoga tamo."
Aca Seltik, Sabrana razmisljanja o topologiji, tom cetvrti.
My Moon Che Gavara.
- Posts : 6735
Join date : 2012-02-11
- Post n°105
Re: šta čitate?
ostap bender wrote:ma svaka cast onome ko ima snage da otkriva skrivene potencijale. i ovi otkriveni su dovoljni da pocnem da pisem na topiku kardio & teretana.
_____
"Ne morate krenuti odavde da biste dosli tamo. Moguce je krenuti odavde i vratiti se ponovo tu, ali preko onoga tamo."
Aca Seltik, Sabrana razmisljanja o topologiji, tom cetvrti.
My Moon Che Gavara.
- Posts : 82754
Join date : 2012-06-10
- Post n°106
Re: šta čitate?
Da, da, ima i porodičnu tragedju vezanu za to. Nije problem. Samo mi je neverovatno sa kakvom lakoćom pokušava sve da ubaci u ovu modlu.
One beautiful blue morning in September 1994, I received a call from my mother in California.
In a hushed voice, she told me that my Aunt Leona, my father’s twin sister, had been murdered in her home in the Philippines, her throat slit by her chauffeur. My mother broke the news to me in our native Hokkien Chinese dialect. But “murder” she said in English, as if to wall off the act from the family through language.
The murder of a relative is horrible for anyone, anywhere. My father’s grief was impenetrable; to this day, he has not broken his silence on the subject. For the rest of the family, though, there was an added element of disgrace. For the Chinese, luck is a moral attribute, and a lucky person would never be murdered. Like having a birth defect, or marrying a Filipino, being murdered is shameful.
My three younger sisters and I were very fond of my Aunt Leona, who was petite and quirky and had never married. Like many wealthy Filipino Chinese, she had all kinds of bank accounts in Honolulu, San Francisco, and Chicago. She visited us in the United States regularly. She and my father—Leona and Leon—were close, as only twins can be. Having no children of her own, she doted on her nieces and showered us with trinkets. As we grew older, the trinkets became treasures. On my 10th birthday she gave me 10 small diamonds, wrapped up in toilet paper. My aunt loved diamonds and bought them up by the dozen, concealing them in empty Elizabeth Arden face moisturizer jars, some right on her bathroom shelf. She liked accumulating things. When we ate at McDonald’s, she stuffed her Gucci purse with free ketchups.
According to the police report, my Aunt Leona, “a 58-year-old single woman,” was killed in her living room with “a butcher’s knife” at approximately 8 p.m. on September 12, 1994. Two of her maids were questioned, and they confessed that Nilo Abique, my aunt’s chauffeur, had planned and executed the murder with their knowledge andassistance. “A few hours before the actual killing, respondent [Abique] was seen sharpening the knife allegedly used in the crime.” After the killing, “respondent joined the two witnesses and told them that their employer was dead. At that time, he was wearing a pair of bloodied white gloves and was still holding a knife, also with traces of blood.” But Abique, the report went on to say, had “disappeared,” with the warrant for his arrest outstanding. The two maids were released.“On my 10th birthday she gave me 10 small diamonds, wrapped up in toilet paper.”
Meanwhile, my relatives arranged a private funeral for my aunt in the prestigious Chinese cemetery in Manila where many of my ancestors are buried in a great, white-marble family tomb. According to the feng shui monks who were consulted, my aunt could not be buried with the rest of the family because of the violent nature of her death, lest more bad luck strike her surviving kin. So she was placed in her own smaller vault, next to — but not touching — the main family tomb.
After the funeral, I asked one of my uncles whether there had been any further developments in the murder investigation. He replied tersely that the killer had not been found. His wife explained that the Manila police had essentially closed the case.
I could not understand my relatives’ almost indifferent attitude. Why were they not more shocked that my aunt had been killed in cold blood, by people who worked for her, lived with her, saw her every day? Why were they not outraged that the maids had been released? When I pressed my uncle, he was short with me. “That’s the way things are here,” he said. “This is the Philippines — not America.”
My uncle was not simply being callous. As it turns out, my aunt’s death was part of a common pattern. Hundreds of Chinese in the Philippines are kidnapped every year, almost invariably by ethnic Filipinos. Many victims, often children, are brutally murdered, even after ransom is paid. Other Chinese, like my aunt, are killed without a kidnapping, usually in connection with a robbery. Nor is it unusual that my aunt’s killer was never apprehended. The police in the Philippines, all poor ethnic Filipinos themselves, are notoriously unmotivated in these cases. When asked by a Western journalist why it is so frequently the Chinese who are targeted, one grinning Filipino policeman explained that it was because “they have more money.”“I could not understand my relatives’ almost indifferent attitude.”
_____
"Oni kroz mene gledaju u vas! Oni kroz njega gledaju u vas! Oni kroz vas gledaju u mene... i u sve nas."
Dragoslav Bokan, Novi putevi oftalmologije
- Posts : 37659
Join date : 2014-10-27
- Post n°107
Re: šta čitate?
pa kakva glupost. pa naravno da ce se pljackati vise bogati nego siromasni. inace status kineske zajednice nije samo pitanje novca i umesnosti s istim vec i straha od imperijalnih pretenzija kine.
_____
And Will's father stood up, stuffed his pipe with tobacco, rummaged his pockets for matches, brought out a battered harmonica, a penknife, a cigarette lighter that wouldn't work, and a memo pad he had always meant to write some great thoughts down on but never got around to, and lined up these weapons for a pygmy war that could be lost before it even started
- Posts : 3849
Join date : 2014-11-12
- Post n°108
Re: šta čitate?
Radagast wrote:Podsticanje deteta da otkrije/razvije svoj potencijal isprobavanjem najrazlicitijih stvari, od muzike od saha (a tu je mislim nekad potrebno i malo forsiranja u pocetnoj fazi, jer malisani, kao i mi, imaju strah od nepoznatog), mi deluje kao nesto sasvim drugo od zelje da ono bude po svaku cenu "na vrhu".
svakako, ali kod talentovane a male dece se dilema odmah javlja: uloziti energiju u casove, ili pustiti da dalje istrazuje? moj klinac je s tri godine svirao klavir s dve ruke, a omiljena aktivnost mu je bila da ponavlja istu melodiju ali pocevsi od razlicitih nota. pri tom bi unapred preracunao kako da pomera prste zavisno od toga za koliko mesta ih je pomerio u odnosu na pocetnu melodiju. i svirao je opsesivno, ne bi stizao da skine jaknicu kad udje u kucu, samo bi otrcao do klavira i pruzio rucice preko stolice, na koju od uzbudjenja ne bi stigao da se popne. tiger mother je to resila lako: dete ima da svira klavir ili violinu, tacka. to su instrumenti koji postoje. ostalo ne sme. i ima da svira do carnegie hall nivoa. slicno je i kod nas, postoji grupa dece iz vise srednje klase koja imaju zajednicko iskustvo tenisa, klavira, skijanja, pozorista, kolarca i ranijeg polaska u skolu. to su neki zadani parametri, oko toga se zivot vrti.
meni se, nasuprot tigrici, tu otvorio niz pitanja. da li je dobar jer je izrazito muzikalan, ili jer je bistar pa radi stvari koje se ne ocekuju od njegovog uzrasta - sto cini da samo deluje kao da je izrazito muzikalan? da li voli klavir zbog kreativnosti ili zbog matematickih obrazaca koji se mogu iskazati notama, ili zato sto prosto voli nova saznanja? da li bi mu, bandoglavom kakav jeste, casovi umanjili motivaciju? i koja cu mu sve vrata zatvoriti, ako sirom otvorim ova za klavir? generalno, ljudi ne postaju vrhunski muzicari do nekog dosta zrelijeg doba, poznih dvadesetih, kada se iz grupe koja ima tehnicko savrsenstvo izdvoje oni koji imaju taj dodatni je ne sais quoi, nekakav specijalni kreativni potencijal. kako da odlucim sada da je dobro da ga guramo u tom pravcu? kako da oprostim sebi ako se ispostavi da je trebalo da ga guramo? i dalje ne znam da li je odluka da ga ne upisemo na casove bila ispravna, ali jedno sigurno znam: ako bude hteo da svira gitaru kad malo poraste, svirace vala gitaru, makar morao sve da uci iz pocetka.
_____
Warning: may contain irony.
- Posts : 3849
Join date : 2014-11-12
- Post n°109
Re: šta čitate?
iju, pa ova knjiga ima potpuno neocekivan kraj! spoilers ahead.
tema koja zauzima centralno mesto od pocetka je okrsaj kinesko-tigrovskih metoda i licnosti mladje cerke. majka i cerka, dva gorostasa bandoglavosti, imaju konstantno trvenje od cerkine trece godine na dalje. tu je i starija cerka koja sve radi kako treba: slusa majku, ima najbolje ocene, vezba klavir satima, dobija nastup na carnegie hall... karakter sukoba sa mladjom cerkom se menja kroz knjigu kako mala raste, ali uvek se vrti oko majcine preterane ukljucenosti u muzicko obrazovanje.
u nekom momentu postaje jasno da u majcinim opisima sopstvene vizije odgoja postoji i dobra doza ironije. uvodi je kroz psa kojeg su kupili, na kom majka pokusava iste metode u zelji da ima najpametnije pseto na svetu. vremenom ne samo da prihvata psa kao prevashodno objekt za mazenje, nego toliko uziva u tom odnosu da nabavlja i drugog psa.
elem, sve do kraja deluje kao da knjiga ide ka tome da ce slomiti cerku, da ce mala izaci iz puberteta i prihvatiti majcine vrednosti, da ce se najzad dokazati kao najbolja mlada violinistkinja... i onda se ne desi nista od toga. kulminacija knjige je da cerka sa 13 godina postane toliko buntovna da se majka preda. pusti je da sama odredi da li ce svirati i koliko, da li ce raditi domaci, kojim drugim aktivnostima ce se baviti. povremeno bi pokusala da je mikromenadzuje u novim aktivnostima, ali bi je mala uvek sprecila i ona bi se povukla.
zavrsava se majcinim iznenadjenjem da maloj niti su ocene popustile, niti pokazuje znake lenjosti, a dete je srecnije i odnos im se popravio. sto potpuno menja moje citanje svih prethodnih poglavlja, jer sam sada sigurna da je pola od toga autoironija.
a onda procitam i predgovor, koji sam ne znam zasto preskocila prvi put:
This is a story about a mother, two daughters, and two dogs. Its also about Mozart and Mendelssohn, the piano and the violin, and how we made it to Carnegie Hall. This was supposed to be a story of how Chinese parents are better at raising kids than Western ones. But instead, its about a bitter clash of cultures, a fleeting taste of glory, and how I was humbled by a thirteen-year-old.
tema koja zauzima centralno mesto od pocetka je okrsaj kinesko-tigrovskih metoda i licnosti mladje cerke. majka i cerka, dva gorostasa bandoglavosti, imaju konstantno trvenje od cerkine trece godine na dalje. tu je i starija cerka koja sve radi kako treba: slusa majku, ima najbolje ocene, vezba klavir satima, dobija nastup na carnegie hall... karakter sukoba sa mladjom cerkom se menja kroz knjigu kako mala raste, ali uvek se vrti oko majcine preterane ukljucenosti u muzicko obrazovanje.
u nekom momentu postaje jasno da u majcinim opisima sopstvene vizije odgoja postoji i dobra doza ironije. uvodi je kroz psa kojeg su kupili, na kom majka pokusava iste metode u zelji da ima najpametnije pseto na svetu. vremenom ne samo da prihvata psa kao prevashodno objekt za mazenje, nego toliko uziva u tom odnosu da nabavlja i drugog psa.
elem, sve do kraja deluje kao da knjiga ide ka tome da ce slomiti cerku, da ce mala izaci iz puberteta i prihvatiti majcine vrednosti, da ce se najzad dokazati kao najbolja mlada violinistkinja... i onda se ne desi nista od toga. kulminacija knjige je da cerka sa 13 godina postane toliko buntovna da se majka preda. pusti je da sama odredi da li ce svirati i koliko, da li ce raditi domaci, kojim drugim aktivnostima ce se baviti. povremeno bi pokusala da je mikromenadzuje u novim aktivnostima, ali bi je mala uvek sprecila i ona bi se povukla.
zavrsava se majcinim iznenadjenjem da maloj niti su ocene popustile, niti pokazuje znake lenjosti, a dete je srecnije i odnos im se popravio. sto potpuno menja moje citanje svih prethodnih poglavlja, jer sam sada sigurna da je pola od toga autoironija.
a onda procitam i predgovor, koji sam ne znam zasto preskocila prvi put:
This is a story about a mother, two daughters, and two dogs. Its also about Mozart and Mendelssohn, the piano and the violin, and how we made it to Carnegie Hall. This was supposed to be a story of how Chinese parents are better at raising kids than Western ones. But instead, its about a bitter clash of cultures, a fleeting taste of glory, and how I was humbled by a thirteen-year-old.
_____
Warning: may contain irony.
- Posts : 82754
Join date : 2012-06-10
- Post n°110
Re: šta čitate?
Ja znam za taj spoiler, iako nisam čitao knjigu, jer se pominje u većini prikaza i polemika oko knjige. ALi ja mislim da je i to još jedan sneaky, very sneaky move on her part. Ona i dalje prodaje tiger mother mudrosti kao recept koji uspeva, a onda kad je pritisnu kontra-argumentima kaže - ali ne, niste razumeli, na kraju knjige ja u stvari vidim da to ne može baš tako... Lukavo, ali mi se čini neiskreno i uvedeno u priču sa skoro isključivom namerom izvrdavanja.
A jel znaš ono kad je posle ćerkica branila javnim pismom i napisal između ostalog i sledeće:
"If I died tomorrow, I would die feeling I’ve lived my whole life at 110 percent. And for that, Tiger Mom, thank you"
Zaledila mi se krv u žilama.
A jel znaš ono kad je posle ćerkica branila javnim pismom i napisal između ostalog i sledeće:
"If I died tomorrow, I would die feeling I’ve lived my whole life at 110 percent. And for that, Tiger Mom, thank you"
Zaledila mi se krv u žilama.
_____
"Oni kroz mene gledaju u vas! Oni kroz njega gledaju u vas! Oni kroz vas gledaju u mene... i u sve nas."
Dragoslav Bokan, Novi putevi oftalmologije
- Posts : 3849
Join date : 2014-11-12
- Post n°111
Re: šta čitate?
aha, ali to je starija, poslusna cerka. mladja se nesto ne oglasava
ali nakon kraja i uvida u kolicinu ironije, nemam vise utisak da majka misli da je u pravu, zaista. niti bogznakako u krivu, zapravo - cini mi se namerno - i ne izvodi zakljucke za citaoca. zanimljivo je i da kaze kako je ironicna nota knjige daleko bolje primljena u evropi, sto mi nije tesko da poverujem. u berklijevskim danima sam na svaku tudju salu morala da slusam jos tri minuta ogradjivanja, zlu ne trebalo. elem, zanimljivost je da se knjiga u kini reklamirala kao recept za slobodno, toplo, zapadnjacko roditeljstvo, gde roditelji i deca pricaju o svemu otvoreno i gde deca imaju slobodu izbora, blabla. tako da ocito postoje razlicita citanja.
ali nakon kraja i uvida u kolicinu ironije, nemam vise utisak da majka misli da je u pravu, zaista. niti bogznakako u krivu, zapravo - cini mi se namerno - i ne izvodi zakljucke za citaoca. zanimljivo je i da kaze kako je ironicna nota knjige daleko bolje primljena u evropi, sto mi nije tesko da poverujem. u berklijevskim danima sam na svaku tudju salu morala da slusam jos tri minuta ogradjivanja, zlu ne trebalo. elem, zanimljivost je da se knjiga u kini reklamirala kao recept za slobodno, toplo, zapadnjacko roditeljstvo, gde roditelji i deca pricaju o svemu otvoreno i gde deca imaju slobodu izbora, blabla. tako da ocito postoje razlicita citanja.
_____
Warning: may contain irony.
- Posts : 82754
Join date : 2012-06-10
- Post n°112
Re: šta čitate?
_____
"Oni kroz mene gledaju u vas! Oni kroz njega gledaju u vas! Oni kroz vas gledaju u mene... i u sve nas."
Dragoslav Bokan, Novi putevi oftalmologije
- Guest
- Post n°113
Re: šta čitate?
Pokoravanje.
Pa nema tu ništa dublje od mi smo mnogo metiljavi, podelljeni, a varvari jes da su varvari al znaju kako to treba.. jes da mi se gade, al svaka im čast.
nja...
Pa nema tu ništa dublje od mi smo mnogo metiljavi, podelljeni, a varvari jes da su varvari al znaju kako to treba.. jes da mi se gade, al svaka im čast.
nja...
- Guest
- Post n°114
Re: šta čitate?
Otišao sam na myreadinghabits.com da vidim koliko imam sačuvanih tekstova u pocketu, jer sam pocket nema tu opciju i dobio sledeći grafikon :
- Guest
- Post n°116
Re: šta čitate?
Kakva greška u koracima... Sad si jebao ježa u leđa, Willislav će dodati u dnevnu rutinu sve novine i portale iz tog oblaka koje za sada ne pokriva, pretpostaviti kako ti to variš i raspravljati se sa tvojim novim idejama i razmišljanjima i pre nego što ih postuješ.
- Posts : 82754
Join date : 2012-06-10
- Post n°117
Re: šta čitate?
Ali pazi kad je Peščanik velik skoro ko National Review.
_____
"Oni kroz mene gledaju u vas! Oni kroz njega gledaju u vas! Oni kroz vas gledaju u mene... i u sve nas."
Dragoslav Bokan, Novi putevi oftalmologije
- Posts : 41631
Join date : 2012-02-12
Location : wife privilege
- Post n°119
Re: šta čitate?
Šuvar i varivo wrote:upoznaj drugu Srbiju da bi je više voleo
Као и у свакој другој прилици, уз тај савет иде и ограда: само пази с ким је упознајеш.
_____
cousin for roasting the rakija
И кажем себи у сну, еј бре коњу па ти ни немаш озвучење, имаш оне две кутијице око монитора, видећеш кад се пробудиш...
- Guest
- Post n°120
Re: šta čitate?
паће wrote:Као и у свакој другој прилици, уз тај савет иде и ограда...
Je l' ta ograda od dasaka ili zidana? Možda od onih novih, metalnih, kao pored autoputa?
- Posts : 82754
Join date : 2012-06-10
- Post n°121
Re: šta čitate?
Izopaćio si se.
_____
"Oni kroz mene gledaju u vas! Oni kroz njega gledaju u vas! Oni kroz vas gledaju u mene... i u sve nas."
Dragoslav Bokan, Novi putevi oftalmologije
- Guest
- Post n°122
Re: šta čitate?
shvatih da ovo zapravo više pokazuje koje tekstove čuvam za posle,umesto koje čitam..zato ima tolko njujorkera, jer mi pocket služi da izbegnem zid pretplate...
jedno vreme sam bio pretplaćen na ny review of books, deluje mi kao bacanje pare da se pretplaćujem na njujorker..
162 teksta me čekaju, kaže aplikacija (mnogo kul) da bih za to vreme mogao da pročitam nekog Harija Potera, ne sećam se baš saad koji deo..
jedno vreme sam bio pretplaćen na ny review of books, deluje mi kao bacanje pare da se pretplaćujem na njujorker..
162 teksta me čekaju, kaže aplikacija (mnogo kul) da bih za to vreme mogao da pročitam nekog Harija Potera, ne sećam se baš saad koji deo..
- Posts : 41631
Join date : 2012-02-12
Location : wife privilege
- Post n°123
Re: šta čitate?
William Murderface wrote:Izopaćio si se.
Опака болештина, тешко се лечи. Најебо је.
_____
cousin for roasting the rakija
И кажем себи у сну, еј бре коњу па ти ни немаш озвучење, имаш оне две кутијице око монитора, видећеш кад се пробудиш...
- Guest
- Post n°124
Re: šta čitate?
Ben Šapiro je objavio zbirku kratkih priča.
Ben Šapiro je američki konzervativni novinar , publcista , javni intelektualac. Reganovski republikanac, ne može baš da objasni zašto je konzervativan po društvenim pitanjima, ekstremni cionista (Jevrejin je), sa hladnoratovskom retorikom oko ekonomije. Izraito prolifičan, mlad , pre svega je editor et lardž na sajtu pokojnog Brajbarta, ali ima i podcaste i nekoliko jutjub projekata i non fiction knjige, dosta o tome kako se univerizteti i industrija zabave koriste za promovisanje leve ideologije.
Meni on fascinantan već neko vreme, jer čovek razume medije. Razume pop kulturu (roditejli su mu nešto u šou biznisu) i vrlo je učinkovito medijsko oružje, nema apologetike kod njega, čovek puca iz svih oružja pa makar pucao na National Review jer misli da je partija izdala konzervativne ideje.
Elem, utisak je da su kratke priče jako loše, knjiga sa tezom takoreći. Protagonist je radan, vredan, preduzetan, indvidualista, antagonista, njegov brat (el sam pomenuo da je Jevrejin) je sve suprotno jlubomoran zavidan, neradnik, živi od njega (47 procenataa je li). Zašto bi tako nešto radio, ja ne mogu da razumem...
Ben Šapiro je američki konzervativni novinar , publcista , javni intelektualac. Reganovski republikanac, ne može baš da objasni zašto je konzervativan po društvenim pitanjima, ekstremni cionista (Jevrejin je), sa hladnoratovskom retorikom oko ekonomije. Izraito prolifičan, mlad , pre svega je editor et lardž na sajtu pokojnog Brajbarta, ali ima i podcaste i nekoliko jutjub projekata i non fiction knjige, dosta o tome kako se univerizteti i industrija zabave koriste za promovisanje leve ideologije.
Meni on fascinantan već neko vreme, jer čovek razume medije. Razume pop kulturu (roditejli su mu nešto u šou biznisu) i vrlo je učinkovito medijsko oružje, nema apologetike kod njega, čovek puca iz svih oružja pa makar pucao na National Review jer misli da je partija izdala konzervativne ideje.
Elem, utisak je da su kratke priče jako loše, knjiga sa tezom takoreći. Protagonist je radan, vredan, preduzetan, indvidualista, antagonista, njegov brat (el sam pomenuo da je Jevrejin) je sve suprotno jlubomoran zavidan, neradnik, živi od njega (47 procenataa je li). Zašto bi tako nešto radio, ja ne mogu da razumem...
- Posts : 11338
Join date : 2014-10-28
- Post n°125
Re: šta čitate?
ima li neko ideju gde da nađem audio knjigu edible woman od margaret atwood?
na engleskom naravno
na engleskom naravno
_____
most of us probably not getting better
but not getting better together