WC2022 - shitposting

Treba mi muzika i stisak ruke
Praaavi šitposting

Lol

ficfiric wrote:

Baš sam danas pričao sa drugom, ovi naši fudbaleri kad gledaju Francuska-Argentina tekmu, to je za njih kao kad se amazonskom plemenu ukaže helikopter.

Gospoda

VIDEO Lovren i Brozović urlaju Za dom spremni

https://www.index.hr/sport/clanak/video-lovren-i-brozovic-urlaju-za-dom-spremni/2422344.aspx

koji seljaci ti indeksovci, to se ne urla, to se nežno šapuće i besedi

treće mesto sa lovrenom je više nego prvo sa mesijem

Odgledo sam 11 od 22 SP, najbolje finale je sinošnje, usput spada i među deset najboljih utakmica svih SP. Najbolje prvenstvo mi i dalje ostaje francusko iz 1998. za titulu najslabijeg i dalje se bore prvenstva iz '90. i '06.
Zbivanja van terena su druga, mračnija i prljavija priča, od korupcije i katarskih novaca do zbivanja na tribinama i pobjedničkim postoljima, u svlačionicama i na trgovima. Na travnjaku nikad bolji fudbal, jebo nostalgiju i o mladiosti mojaaaa, prljavština i grubost sveedni na minimum, sudijske greške se još dobro drže ali su i one prilično podavljene. Svjetsko prvenstvo bez ijednog iznenađenja(TM), a mislim da je i generalno prošlo doba iznenađenja. Njemačka, Brazil, Španija, Portugal, Holandija, Srbija, Urugvaj... niko nije pokraden, svi su tu gdje jesu zasluženo.

Evropa blijeda ali i dalje jaka, džaba što je dala 50% manje polufinalista nego na prošlom SP i džaba što je izvisila za titulu prvi put posle dvadeset godina. Najmanje dvije evropske ekipe će igrati polufinale i na sledećem SP, mali pad u poređenju sa prethodnih desetak prvenstava ali podnošljivo.

Afrika još mora da uči, snagu i znanje imaju, fali obuka i taktika ali napredak je vidljiv, dobili smo prvu afričku ekipu u polufinalu. Sad da se kladim, novce bih stavio na to da će i na sledećem SP neko iz Afrike da prođe među četiri najbolje.

Azija tanka, Japan i Koreja se trude, iz prvenstva u prvenstvo su bili bolji ali ovo su njihovi krajnji dometi, dalje neće moći osim ako opet ne budu domaćini. Štreberski im je pristup fudbalu, znaju pravila, znaju šta treba da rade i rade to ali nekako mašinski, fali im ona mrva magije za velike razultate. Fino oni izgledaju, naročito kad igraju protiv favorita, zuje, trče, ginu u duelu pa i pobijede povremeno. Dođu li u nokaut fazu ili grupni meč koji moraju da dobiju, kočnica i raspad kao posledica štreberskog pristupa, tri japanska penala Hrvatskoj su lijep primjer. Još moraju da uče ali sam prilično ubijeđen da dovoljno ni za četvrtfinale naučiti neće.

Amerika i Kanada, veseljaci borbeni. USA ima ozbiljan igrački materijal na raspolaganju, mladi a već znaju. Napredak uočljiv, USA ozbiljno radi i za četiri godine imaće tim za najmanje 1/4, Kanada srčana i voli da se bije ali tanka, nema tu sokova ni fundamenta, grupu će možda proći na domaćinstvo. Meksiko najstandardnija ekipa SP, kod njih se ništa ne mijenja već decenijama. Dođu na SP, većinu igrača znaš i znaš da su dobri, očekivanja velika, svi ih ozbiljno shvate ali oni standardno odigraju jednu dobru, jednu osrednju i jednu katastrofalnu utakmicu. Nekad to bude dovoljno za 1/8, nekad i ne ali od te šeme ne odstupaju. Kostarika slično Meksiku, samo što oni odigraju dvije loše a ona treća je češće osrednja nego dobra.  

Južna Amerika malo podsjeća na Evropu, s tim  što u Evropi ima više materijala za zakrpe, kad kiksnu Njemačka, Španija i Italija, tu su Englezi, Hrvati, Holanđani i Francuzi da popune prostor od četvrtfinala do kraja. JAmerika ima samo Brazil i Argentinu, ostali blijedi ili ih uopšte nema.

Ja žalim za mnogo čim nekadašnjim, od kobasica do ljudi kojih više nema, za fudbalom ne, današnji je bolji.

prezirem čist, laboratorijski fudbal, to ga pretvara u sport a ne u igru. vratite vreme kada su se golovi davali iz ofsajda, posle faula nad golmanom, iz nepostojećeg penala, pa i rukom.

Meni je do jaja sto posle ofsajda puste da se igra jos pola sata. Ko je to smislio i zasto?

kondo wrote:vratite vreme kada su se golovi davali iz ofsajda, posle faula nad golmanom, iz nepostojećeg penala, pa i rukom.

Brt, navijas za zvezdu, imas toga svako kolo

savage

Brzo, kuso.

◎ 2018 World Cup: Luka Modrić wins possession 56 times, more than any other player at the tournament

◉ 2022 World Cup: Sofyan Amrabat wins possession 57 times, more than any other player at the tournament

But look who still made it to second. ‍@midnite | #FIFAWorldCup pic.twitter.com/JRx9Ymyt1I

— Squawka (@Squawka) December 19, 2022

fikret selimbašić wrote:

Ja žalim za mnogo čim nekadašnjim, od kobasica do ljudi kojih više nema, za fudbalom ne, današnji je bolji.

tu su izgleda, vidis, misljenja podeljena

ivan ivakovic los wrote:Svjetsko prvenstvo tamo negdje do prije 20ak godina bilo je možda bolje od klupskog nogometa jer je bilo festival raznolikosti.
Čovjek bi vidio igrače koje inače ne može te upoznao se s različitim shvaćanjima nogometa, koji bi obično bili duboko ukorijenjeni u samu kulturu nekog naroda kroz njihove nogometne škole. Na taj bi način SP bio svojevrsni prikaz i nogometnih revolucija (pogotovo 1954 i 1974). Još je i u 90ima bilo tako, pogotovo nakon tada revolucije u pravilima.
Danas više nije tako. Danas su reprezentacije krnji prikaz klupskog nogometa, svi igraju manje-više dvije-tri varijante igre, pritom prilično taktički zakržljale, a ljude se manje više lože na nacionalni zanos i sudačke pogreške.
Zbog svega toga, čini mi se da sam postao ono što najviše prezirem - nostalgičar...

Ja nemam ništa protiv prečišćenog fudbala, Ispostavilo se da je Argentini za titulu falilo samo to da smanje smanje argentinstvo   Ovaj put su to pošteno odradili.

Mada su me na početku podsjetili na stare sebe kad je Žiru dobio ninđa udarac tijelom.

They have eaten, and the oppressive afternoon heat weighs over the land when the stranger invites don Wenceslao to join in a bit of harmless knife play. To say no would dis
honor the host. They fence, and at first they only play at fighting, but it’s not long before Wenceslao feels that the stranger is out to kill him. Realizing at last what lay behind the ceremonious letter, Wenceslao regrets having eaten and drunk so much. He knows he will tire before the other man, on whom he has a good nine or ten years. Out of scorn or politeness, the stranger offers him a short rest. Don Wenceslao agrees and, as soon as they take up their dueling again, he allows the other man to wound him on the left hand, in which he holds his rolled poncho.4 The knife slices through his wrist, the hand dangles loose. Suárez, springing back, lays the bleeding hand on the ground, clamps it down under his boot, tears it off, feints a thrust at the amazed stranger’s chest, then rips open his belly with a solid stab. So the story ends, except that, according to one teller, the man from Santa Fe is left lifeless, while to another (who withholds from him the dignity of death) he rides back to his own province. In this latter version, Suárez gives him first aid with the rum remaining from their lunch.

https://biblioklept.org/2022/09/19/the-challenge-jorge-luis-borges/